«من روحانی هستم» و محك آستانه تحمل مدافعان مدارای فرهنگی

1- زماني‌كه «يك خانواده محترم» توليد شد برخي افراد و رسانه‌ها به توليد آن به واسطه محتواي اهانت‌آميزش نسبت به دفاع مقدس، خانواده شهدا و امام واكنش نشان دادند. وقتي رسانه‌ها به انتقادهاي خود ادامه دادند، برخي اهالي سينما و افراد حامي آنها اين رسانه‌ها را به سعه‌صدر دعوت كردند و گفتند بايد ظرفيت‌ها را بالا برد و نبايد خيلي تنگ‌نظرانه عمل كرد.

2- زماني‌كه «عصباني نيستم» در جشنواره فجر به واسطه دروغ‌پراكني سياسي اكران و بدون حذفيات در جشنواره برلين نمايش داده شد، باز رسانه‌ها اعتراض كردند كه چرا يك فيلم بايد حوادث يكي از مهم‌ترين اتفاقات بعد از انقلاب را تحريف كند، به مذهبي‌ها توهين كند و. . . . باز آنجا از سوي مسئولان و برخي سينماگران دعوت به سعه‌صدر به عمل آمد كه نبايد با هنر برخورد چكشي كرد و بايد اجازه تنفس به همه داده شود.

POSTER-PLUS

3- زماني‌كه «طبقه حساس» اكران شد باز برخي رسانه‌ها به شوخي‌هاي مكرر جنسي و تمسخر غيرت انتقاد كردند و نوشتند كه نبايد فيلمي ساخته و اكران شود كه در آن به بهانه اصلاح، غيرت و ناموس پرستي مورد تمسخر واقع شود. باز آنجا گفتند كه بايد همه صداها را پذيرفت و آن را نقد كرد نه اينكه جزم انديش بود.

4- زماني‌كه به جشنواره فجر اعتراض شد كه چرا بايد خانواده و فرهنگ اينگونه در فيلم‌هايمان به تاراج برود، معترضان با هزار و يك مدل اتهام روبه‌رو شدند كه اينها اهل فرهنگ و مدارا نيستند و اهالي سياستند و بايد به جاي اصلي‌شان بروند.

5- زماني كه به رمان «كلنل» اعتراض شد كه در آن انقلابيون را خونخوار نشان مي‌دهند و مردم را احمق و انقلاب را تضييع‌كننده نسل‌ها مي‌دانند، گفتند استاد دولت‌آبادي قرائت خود را از انقلاب گفته و همه ما بايد با سعه صدر پذيراي روايت‌هاي گوناگون باشيم تا فرهنگ شكوفا شود.

6- زماني‌كه عبارات جنسي رمان‌هاي منتشر شده براي نشان دادن محتواي برخي رمان‌ها منتشر شد، گفتند اگرچه ما اجازه نمي‌دهيم اينها را خواهر و مادرمان بخوانند ولي اينها بايد منتشر شود تا قاعده آزادي بيان رعايت شود.

7- زماني‌كه قرار بود يدالله رويايي به جشنواره فجر بيايد برخي رسانه‌ها نوشتند كه او اشعار توهين‌آميز دارد حالا چطور بايد بيايد در جشنواره فجر دلسوزان فرهنگ. گفتند شما اهل فرهنگ نيستيد، چماق داريد و. . . .

چندي است يك مستند كه به مقاطع مختلف حضور دكتر حسن روحاني در عرصه سياسي ايران و اقدامات و موضع‌گيري‌هاي وي اشاره دارد، ساخته شده است. اين مستند قرار بود در سطح دانشگاه‌ها (نه تلويزيون و سينما)پخش شود. مستند «من روحاني هستم» اگرچه ممكن است در يك مورد ايرادي به آن وارد باشد اما توهين‌آميز نيست، شوخي‌هاي جنسي ندارد، فحاشي نمي‌كند و به اصول نظام و انقلاب هم اهانت نمي‌كند، اما برخورد حاميان مداراي فرهنگي با اين مستند ديدني است. متن زير عبارات يك وكيل آزادانديش! روشنفكر به نقل از يك روزنامه كاملاً مدني و مدافع آزادي بيان درباره مستند « من روحاني هستم» است:

نعمت احمدي، وكيل پايه‌يك دادگستري به روزنامه «شرق»گفت: «در صورت نادرست‌بودن مطالب منتشرشده در مورد رئيس‌جمهوري اين عمل مجرمانه مي‌تواند«افترا»، «دروغ» يا «نشر اكاذيب» باشد كه هركدام جرم مخصوص به خودش را دارد. » نعمت احمدي گفت: «دادگاه، اگر به حيثيت فردي عادي لطمه وارد شود كيفرخواست صادر مي‌كند. در صورت نشر اكاذيب عليه رئيس‌جمهوري بايد اشد مجازات در نظر گرفته شود.»

عبارت‌هاي به كار برده شده در اين گزارش، به علاوه چندين مطلب ريز و درشت در روزنامه‌هاي حامي دولت نشان مي‌دهد كه طرفداران مداراي فرهنگي چگونه و تا كجا مدافع آزادي بيان هستند و معلوم مي‌شود تحمل مخالفت و منتقد را براي همسايه گفته‌اند.

منبع: مشرق نیور

اشتراک گذاری در telegram
اشتراک گذاری در print
اشتراک گذاری در email
اشتراک گذاری در facebook

آثار مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *