به گزارش سفیرفیلم، همزمان با انتشار مستند «نسخه ایرانی»، بازخوردهای مثبت و منفی زیادی در فضای مجازی و شبکه های ارتباطی سفیرفیلم رسید که برخی در نقد و برخی در تعریف اثر بود. یکی از مخاطبان این اثر، یادداشتی را در مورد تاثیرات نفت بر اقتصاد و همچنین موانع تولید در اقتصاد کشور، از طریق درگاه ارتباطی سایت سفیرفیلم ارسال کرد که متن آن در ذیل منتشر می شود.
بدیعی است که سفیرفیلم این یادداشت را صرفا نقل کرده است و مسئولیت آن بر عهده نویسنده می باشد:
با سلام
نسخه ایرانی را در خبرگزاری فارس تماشا کردم. این موضوع در تمام ارکان این کشور قابل ملاحظه است. در رابطه با کار خودم می توانم پیشنهاد طرح موضوعی با عنوان بحران مصرف در کشور ارایه نمایم.
کسب و کار اینجانب مرتبط با کار ساختمان است. شنیدن اخباری در خصوص مصرف در همه زمینه ها زنگ خطر را برای استقلال کشور به صدا در آورده. مصرف در آب ، بنزین ، برق ، گاز ، نان… در بسیاری از این مقولات بالاترین سرانه مصرف در دنیا را داریم. لذا من فقط در حوزه کاری خودم ارایه نظر می کنم.
سال گذشته همانند هرسال با فرارسیدن زمستان مسئولان وزارت نفت نگرانی خود را در خصوص گاز رسانی به همه مناطق تحت پوشش اعلام کردند. در این میان سخنان آقای وزیر بسیار تکان دهنده بود. مطابق فرمایش ایشان با ادامه روند کنونی در مصرف گاز باید تا ۵ سال دیگر گاز از قطر وارد نماییم. اصولا قطر در ۵ سال آبنده به ما گاز حواهد فروخت؟!
آنجه که باعث نگرانی من است این است که علیرغم این تهدید بالقوه مسئولان به راهکارهای بسیار ابتدایی و کودکانه تمایل نشان می دهند. از اینگونه می توان به تعطیلی کارخانجات سیمان مسیر خط لوله گاز اشاره کرد. بنا بر اخباری که شنیدم وزارت نفت برای جبران افت فشار گار در انتهای خطوط ، پیشنهاد تعطیلی این کارخانجات را در طی زمستان و در ازای دریافت مبالغی جهت تامین فشار مناسب در خطوط لوله گاز داده بود. و این خود فاجعه ای دیگر است که همانا پرداخت پول در ازای کار نکردن است!! رویه ای که به فرهنگ در کشور تبدیل شده و اگر اقتصاد ما با مشکل روبرو است یکی از علل آن همانا بی ارزش بودن کار به عنوان عنصر اولیه سازنده در هر اقتصاد است.
به گفته خود آقای وزیر هر ایرانی ۶ برابر یک اروپایی گاز مصرف می کند. و این تنها یک مقایسه مستقیم است. یعنی اگر اختلاف دمای میانگین ایران با میانگین اروپا را مقایسه نماییم به ضرایب بالاتری می رسیم. اما سئوال من این است که چرا آقایان از خود نمی پرسند که مردمان اروپا چگونه در زمستان گاز کمتری مصرف می کنند. قبول دارم که فرهنگ زندگی یارنه ای ما ایجاب می کند که در مصرف گوی سبقت را در دنیا ربوده باشیم اما این همه نیست. در اروپا خانه ها را با ۲۰ سانتیمتر عایق یونولیتی از بیرون پوشش می دهند. مطابق تجربه من در اروپا چنین خانه ای اصولا در یک اتاق ۶ متری با یک لامپ
۱۰۰ هم گرم می شود. ای کاش آقای وزیر به جای پرداخت پول برای کار نکردن کارخانجات در زمستان به فکر احیای مبحث ۱۹ در ساختمان سازی می افتاد که در آن عایقکاری ساختمان اجباری است. مطابق اصول این مبحث پنجره دوجداره تنها ۲۰% از اتلاف انرژی جلوگیری می کند در حالیکه عایقکاری دیوارهای جانبی تا ۶۰% از اتلاف انرژی جلوگیری می کند.
مطابق محاسبات من تنها با اجباری کردن این موضوع کوچک تحول بزرگی در کل اقتصاد راکد حال حاضر در کوتاه مدت و بلند مدت ایجاد می شود. می توانید برای آشنایی بهتر با روش ساختمان سازی واژگانی چون ETICS و یا EIFS در اینترنت جستجو کنید.
من خود به شخصه امیدوارم تا توافقی صورت نپذیرد چرا که در اینصورت در به کار انداختن عقل و خرد خود کوتاهی می کنیم و نمی تواتنیم به رشد پایدار که از نظر من مبتنی بر نیروی درونی است برسیم. امیدوارم حتی همین ۱ میلیون بشکه نفتی را هم به هر ترتیب می فروشیم قادر به فروش نشویم. آنگاه تازه همه ایرانیان دوستانه در کنار هم خواهند نشست و فکر خواهند کرد که با مقدورات درونی چگونه امورات خود را بگذزانند.
البته فکر می کنم آمریکاییها خود این را فهمیده اند از همین روست که در پی تعاملی هرجند شکننده با ایران هستند. نسبت اقتصاد ما به واردات به مثابه انسان معتاد به مخدر است. اگر یکبار و برای همیشه و لو به اجبار مخدر از او دریغ شود هرچند با سختی اما نهایتا به استقلال از مخدر نایل می شود. و این همان حرفی است که اوباما گفت ولی گویا کسی آن را متوجه نشد. او گفت که شیر آب را برای ایرانیان کم باز کرده است. توجه کنید نگفت که بسته ام. انها نتیجه بستن کامل شیر آب برای ایرانیان در موضوعات نظامی که منجر به رشد و بالندگی در ابعاد موشکی بوده است را کاملا دیده اند.
من الله التوفیق