به گزارش سفیرفیلم، برگزاری رونمایی از مستند «جای خالی» تازه ترین ساخته این موسسه با موضوع فرهنگ عمومی در 28 بهمن ماه، واکنش های مختلفی را درباره این مستند در پی داشته است. +ـمجیدـ ـفضائلیـ کاربر فعال شبکه اجتماعی گوگل پلاس در صفحه خود درباره این مستند می نویسد:
«جای خالی» را با همه کاستی هایش دوست داشتم. کاستی هایی که به نظرم هم در تصویر دیده می شوند و هم در هدف گذاری. اما از آنجایی که کم و بیش در جریان مسیر طی شده برای این مستند بوده ام، می توانم درک کنم که کار بسیار بزرگی انجام شده است. تبدیل کردن مقولات نظری به المان های تصویری کار سختی است.
متن کامل این یادداشت در ادامه آمده است:
مجید فضائلی- در مورد جــــــــــای خــــــــــــــــــــالی …
۱.
«جای خالی» را با همه کاستی هایش دوست داشتم. کاستی هایی که به نظرم هم در تصویر دیده می شوند و هم در هدف گذاری. اما از آنجایی که کم و بیش در جریان مسیر طی شده برای این مستند بوده ام می توانم درک کنم که کار بسیار بزرگی انجام شده است. تبدیل کردن مقولات نظری به المان های تصویری کار سختی است که خودم هم این روزها درگیرش هستم. از سوی دیگر زحمت ساخت چنین مستندی بسیار زیاد است چون در مورد موضوعی عینی صحبت نمی کند و به تعبیر خود کارشناسان فیلم در تلاش است که آب را ماهی بفهماند.
۲.
در خصوص فرم کار دو نکته به نظرم می رسد. اول ستایش ایدۀ استفاده از بچه ها و دوم عدم تناسب میان برخی نماهای لایی (اینسرت) ها با اثر. اولی نیاز به توضیح ندارد، ولی در مورد دوم باید بگویم که در خصوص نماهایی که از صفحۀ مونتاژ اثر قرار داده شد بود واقعا تعجب کردم. تنها تاثیری که برای من داشت این بود که به یکباره از جهان مستند به بیرون پرت می شدم.
۳.
در خصوص محتوای کار چند ابهام جدی دارم. اول آنکه برای من مشخص نشد که نیت سازندگان شناخت و (احیاناً آسیب شناسی) فرهنگ به صورت عام و فرنگ عمومی به صورت خاص بوده است و یا تمایل دارند که این فرهنگ را به سمت و سویی سوق بدهند؟ به صورت مصداقی می توان پرسید که آیا دروغگویی ما حسن ماست و یا عیب ما؟
ابهام دیگر در مورد اشاره به موضوع عدم وجود فرهنگ کار جمعی در میان ایرانیان است. اگر عنوان دکتر مرتضی فرهادی در پایان مستند نبود می شد به این سوال پاسخ داد ولی با دیدن این نام باید در خصوص صحت این گزاره به شدت تردید کرد.
نکتۀ بعدی در خصوص گزینش کارشناسان است. استنباط شخصی ام این است که می شد از ترکیب بهتری استفاده کرد. کسانی چون دکتر مرتضی فرهادی، دکتر فرهنگ رجایی و یا پروفسور فرامرز رفیع پور می توانستند به غنای کار بیفزایند و از سطح ژورنالیستی زیباکلام و فیاض کار را بالاتر ببرند. اگرچه که می پذیریم حضور این دو برای جذاب کردن کار چندان مابه ازایی ندارد.
۴.
در نهایت چند نکتۀ کلی را نیز عرض می کنم. پوستر کار خوب نیست. «جای خالی» برای اینک درست دیده شود، نیاز به جای خالی دارد. چیزی که در پوستر یافت نمی شود. تایپوگرافی عنوان هم می شد خیلی بهتر از چیزی که هست باشد.
موسیقی کار خوب نیست. در واقع به دلیل چند پاره بودنش نمی تواند به تماشاگر کمکی بکند. متأسفانه در دیگر تولیدات سفیر نیز می توان به این نکته رسید. یک نمونۀ مشخص استفاده از دو قطعه از آلبوم «زیر تیغ» حسین علیزاده است. یکی در نبرد خاموش و دیگری در همین جای خالی. به نظرم در هر دو مورد هم انتخاب های درستی نیستند.
نکتۀ دیگر در خصوص فونت انتخاب شده از سوی مرکز سفیرفیلم است. این فونت برای تیتراژ خوب نیست اگرچه که در لوگو به خوبی استفاد شده است.
در پایان و پس از عرض خدا قوت و خسته نباشید خدمت تمامی عوامل کار، باید بگویم که مراسم رونمایی از فیلم با وجود جانمایی نادرست و تبلیغات ضعیف، یک قله داشت و آن هم حضور حاج حسین بود. گرمای به یادگار مانده از کویر را از فاصله زیاد هم می شد حس کرد …