محمدمهدی شیخ صراف- شاید دیگر به خاطره ای دور تبدیل شده باشد وقتی گوینده این جملات در مقابل تمام دوربین های تلویزیونی به خبرنگاری که روبرویش بود لبخندی زد، مثل همیشه چشهمایش را ریز کرد و با آرامش گفت: «مطمئنا شما پیش هیچ مسئول دیگری نمی‌توانید چنین بیانیه‌ای را بخوانید و فقط پیش احمدی‌نژاد می‌توانید بخوانید.» اما این خاطره دور این روزها برای خیلی از ذهن ها تکرار می شود، وقتی آقای رئیس جمهور روحانی، بعد از آنکه منتقدانش را بی سواد خواند، اکنون با یادآوری سوابق انقلابی اش در یک فیلم مستند چنان بر می آشوبد که آن را تخریب دولت می خواند و از منتقدان عملکردش شناسنامه طلب می کند!
خیلی دور نیست سخنان ۱۸ دی ماه ۹۲ دکتر حسن روحانی در جمع هنرمندان که گفت: «در غیر فضای آزاد، هنر واقعی خلق نخواهد شد. در بخش هنر نمی‌توانیم با دستور هنر را بیافرینیم و خلق کنیم. هر گونه فضای امنیتی می‌تواند جوانه هنر را بخشکاند.» اما در فاصله گذر زمستان و آمدن بهار همه چیز زود تغییر کرد. شاید بدبین ترین هواداران دولت تدبیر و امید هم فکر نمی کردند ماجرای مواجه دولت یازدهم با یک اثر هنری که از قضا فیلم مستندی تاریخی است به جایی برسد که رئیس جمهور و اطرافیانش چنان برآشوبند که آن را تبدیل به مسئله ای امنیتی کنند و با ادبیات تله انفجاری و توپخانه و تخریبچی، سخن از برخورد قضایی و شکایت و امثال آن مطرح شود. آنقدر که مسئولین ارشد وزارت ارشادی که در گرمای روزهای اول دولت، داعیه دار حذف ممیزی آثار هنری بود، بخواهند در یک بدعت تازه از صدور مجوز ساخت برای فیلمهای مستند سخن بگویند و به خاطر یک دستمال به سراغ قیطریه بروند!
ماجرای مستند «من روحانی هستم» را اصلا نمی شود با مستندهایی که درباره رئیس جمهور قبلی ساخته شد مقایسه کرد؛ نه از لحاظ تعداد و نه از حیث نوع مواجهه دولت. باید سالها از پخش غیرقانونی «نود سیاسی» می گذشت تا اکنون کسی تخریب رئیس جمهور برایش مهم شود. باید ماه ها از انتشار رسمی «کدام انحراف» و می گذشت تا امروز کسی از تحریف تاریخ درباره رئیس جمهور سخن بگوید. باید روزها از حضور «الفبای سیاست» در جشنواره سینماحقیقت و پخش آهنگ پت و مت روی تصویر احمدی نژاد و چاوز می گذشت تا اصلا مسئله ای به اسم توهین به رئیس جمهور برای عده ای به اولویت تبدیل شود.
و در پایان؛ درباره مک فارلین بالاخره رئیس این قوه راست می گوید یا خاطرات رئیس آن مجمع تشخیص مصلحت؟ بهتر نیست اول مسئله را بین خودتان حل کنید؟ اگر هم دکتر روحانی حقوق دان در آن نقشی داشته چرا آن را لکه ننگ می دانید؟ یا نه! بهتر نیست اول مستند را ببینید و بعد درباره آن صحبت کنید؟! باور کنید ساخت مستند درباره سوابق انقلابی رئیس جمهور با انتقاد از دولت فرق می کند. بعد از آن است که تازه نوبت به انتقاد می رسد و آزمون سعه صدر… و اینجاست که باز خاطره مردی در ذهن ها زنده می شود که نه بر سر انتخاب مجری گفتگوی خبری اش جنجال درگرفت، نه از هیچ فیلمی آشفته شد، نه به کسی گفت بی سواد! و نه از منتقدانش سوابق سجلی طلب کرد.
منبع: سایت میدان 72